Η ΡΑΤΣΑ.
''Μην πεθανεις,για να μην πεθανουμε!''φωναζουν μεσα σου
οι νεκροι.......Δεν προφτασαμε να καμουμε εργα τις ιδεες,καμε τις εργα εσυ!
Δεν προφτασαμε να συλλαβουμε και να στερεωσουμε το προσωπο της
ελπιδας μας,στερεωσε το εσυ!
Τελεψε το εργο μας! Τελεψε το εργο μας!...
''Το πρωτο σου χρεος,εχτελωντας τη θητεια σου στη ρατσα,
ειναι να νοιωσεις μεσα σου ολους τους προγονους.
Το δευτερο,να φωτισεις την ορμη τους και να συνεχισεις
το εργο τους.
Το τριτο σου χρεος,να παραδωσεις στον γιο την μεγαλη
εντολη να σε ξεπερασει.''
''Μην κρατας τιποτα για υστερνη.Μου αρεσει ο κιντυνος.
Μπορει να χαθουμε,μπορει να σωθουμε.Μη ρωτας!!
Απιθωνε καθε στιγμη στα χερια του κιντυνου τον κοσμο ολο!!
Εγω,ο σπορος του αγεννητου,τρωγω τα σωθικα της ρατσας σου
και φωναζω!!''
