http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%AD%CF%81-%CE%96%CE%BF%CE%B6%CE%AD%CF%86_%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84%CF%8C%CE%BD
Kριτικές και ρατσισμός[Επεξεργασία]
O Stuart Edwards, εκδότης του "Επιλεγμένα έργα του Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν", τονίζει: "Τα ημερολόγια του Προυντόν (Carnets, εκδ. P. Haubtmann, Marcel Rivière, Paris 1960) αποκαλύπτουν ότι είχε σχεδόν παρανοϊκά αισθήματα μίσους ενάντια στους Εβραίους, κάτι κοινό στην Ευρώπη εκείνη την εποχή. Το 1847 σκέφτηκε να εκδόσει ένα άρθρο ενάντια στην εβραϊκή φυλή,την οποία έλεγε πως "μισούσε". Το σχεδιαζόμενο αυτό άρθρο θα "ζητούσε την εκδίωξη των Εβραίων από τη Γαλλία...Ο Εβραίος είναι ο εχθρός της ανθρώπινης φυλής. Αυτή η φυλή πρέπει να σταλθεί πίσω στην Ασία, ή να εξολοθρευτεί. Ο Heine, ο Weil και άλλοι είναι απλώς μυστικοί πράκτορες. Oι Rothschild, Crémieux, Marx, Fould, κακοί, χολερικοί, πικροί άνθρωποι, που μας μισούν (Carnets, vol. 2, p. 337: No VI, 178)
Ο J. Salwyn Schapiro έγραψε το 1945:
"Ο Προυντόν είχε την τάση, μοιραία αντισημιτική, να βλέπει στους Εβραίους την κύρια πηγή των δεινών του έθνους, και να τους συνδέει με άτομα και ομάδες που μισούσε. Ο αντισημιτισμός, πάντα και παντού τεστ φυλετικών διακρίσεων, με το διαχωρισμό του της ανθρωπότητας σε δημιουργικές και στείρες φυλές, οδήγησε τον Προυντόν να θεωρεί το νέγρο σαν τον κατώτερο στη φυλετική ιεραρχία. Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου ήταν με το μέρος των Νοτίων, οι οποίοι, επέμενε, δεν είχαν τελείως λάθος που ήθελαν να διατηρήσουν τη δουλεία. Οι νέγροι, σύμφωνα με τον Προυντόν, ήταν μια κατώτερη φυλή, ένα παράδειγμα της ύπαρξης ανισότητας ανάμεσα στις φυλές της ανθρωπότητας...Το βιβλίο του La Guerre et la paix, που εμφανίστηκε το 1861, ήταν ένας ύμνος στον πόλεμο, σε τόνο πιο παθιασμένο από οτιδήποτε παρήγαγαν οι φασίστες στην εποχή μας...Σχεδόν κάθε σελίδα του La Guerre et la paix περιέχει μια δοξολογία του πολέμου σαν ιδανικό και σαν θεσμού...Το υστερικό του εγκώμιο για τον πόλεμο, όπως και η φλογερή υποστήριξή του στη δικτατορία του Louis Napoleon, όπως και η ακλόνητη στήριξή του στη μεσαία τάξη, ήταν αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής του φιλοσοφίας...Στον ισχυρό αγωνιστή του 19ου αιώνα είναι τώρα δυνατό να διακρίνει κανείς έναν προάγγελο του φασισμού. Ένα ενοχλητικό αίνιγμα για τη γενιά του, οι διδασκαλίες του που παρεξηγήθηκαν σαν αναρχικές από τους οπαδούς του,η θέση του Προυντόν στη διανοητική ιστορία είναι προορισμένη να αποκτήσει μια νέα και μεγαλύτερη σημασία. Με την ανασκόπηση του 19ου αιώνα, θα φανούν ως πρελούδιο στην παγκόσμια επανάσταση που τώρα αποκαλείται Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος."
Σύμφωνα με τον George Woodcock, κάποιες θέσεις του Προυντόν "κάνουν περίεργο συνδυασμό με τη δηλωμένη αναρχία του". Για παράδειγμα, πρότεινε κάθε πολίτης να υπηρετεί ένα-δύο χρόνια στο στρατό. Η πρόταση παρουσιάστηκε στο Programme Revolutionaire, ένα προεκλογικό μανιφέστο που εκδόθηκε από τον Προυντόν, όταν του ζητήθηκε να θέσει υποψηφιότητα για μια θέση στην προσωρινή κυβέρνηση. Το κείμενο λέει: "7ο: ο στρατός. Η στρατιωτική υπηρεσία από όλους τους πολίτες προτείνεται ως εναλλακτική στη στρατολόγηση και στην εφαρμογή της "αντικατάστασης", με την οποία όσοι μπορούσαν απέφευγαν αυτήν την υπηρεσία." Η κριτική του Woodcock είναι κατανοητή. Ωστόσο στο ίδιο έγγραφο ο Προυντόν περιγράφει το είδος της κυβέρνησης που προτείνει σαν "συγκεντρωτισμό ανάλογο με αυτόν του κράτους, αλλά στον οποίο κανένας δεν υπακούει, κανένας δεν είναι εξαρτημένος, και όλοι είναι ελεύθεροι".
Ο Albert Meltzer λέει ότι, αν και ο Προυντόν χρησιμοποιούσε τον όρο "αναρχικός", δεν ήταν, και ποτέ δεν αναμείχθηκε στην αναρχική δράση και πάλη, ίσα-ίσα αναμείχθηκε στην κοινοβουλευτική δραστηριότητα."
